Eylül- İ Ask 2 Şiiri - Nimet Öner

EYLÜL-İ AŞK 2

Ey Eylül sararmış yaprakların secdeye varırken
benim gönlüm de aşkın mihraplarında yanar
Her düşen yaprak, bir dervişin gözyaşıdır
her rüzgâr hicranla yanan bir nefestir

Sen gelince göçmen kuşlar başımı alıp semaya taşır
her kanat sesinde sevgilinin adı yankılanır
Bağ bozumu başlar içimde
üzümler şaraba dönüşür
şarap aşk olur aşk da HU ya karışır

Ey sevgili
sen aklıma gelince mevsimler susar
sadece Eylül konuşur
Kırık bir ney gibi inler kalbim
her notasında ayrılığı yakar
her ezgisinde vuslatı koklar

Ellerimde tespih taneleri dökülür
her biri senin ismine tesbih eder
Dudaklarımda Ya Sabır la
Ya Nasip karışır
sonra bir La ilahe illallah
bütün yangınıma su serper

Eylül geceleri uzun
Aşk gecelerinden kısadır yine de
Zira senin hayalin
karanlıkta kandil gibi parlar
Ve ben bilirim ki
bir tek ışık kalsa da evrende
o senin gözlerinden doğar

Ey Eylül
benim kalbimde tasavvufun en gizli hikâyesisin
her yaprak düşüşünde Mevlana semaya kalkar
her rüzgârda Yunus’un diliyle aşk söylenir
Ve ben
bir ömür sürecek suskunluğumu
senin adına bozarım

Zira aşk perdeleri kaldıran tek sırdır
ve sen o sırrın bana bahşedilmiş
en güzel tecellisisin

Azra Nimet Öner