Senin bedeninde bir dünya haritası çiziyorum ömrümün boşluğuna
Hüzünlerim dağılıveriyor gökkuşağıyla bezeli bulutlu atlasımda
Yıllardır özleminle konuşan çaresiz bir suskunluk var yüreğimde
Bir o kadar sessiz, ben o kadar sitemkar...
Yutkunduğum sadece ağır aksak dökülen kelimeler olmamalı Eylül Güneşim
Bir kere değil, bin kere öldüğüm bir ölüm sessizliği
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta