Eylül Geldi Şiiri - Kazım Gök

Eylül geldi sensizliği koluna takar
Benim yarama en son tabip bakar
Güneş yaprağı sonra içimi yakar
Eylül geldi gidemiyor çok sakar

Sarı yaprakların dalımdan kopmadı
Kuru gazel olup yanıp içimi yakmadı
Sonbahar kahverengi yeşili takmadı
Eylül geldi hasret karagüldü kokmadı

Beni bağladın keten örme ip gözünde
Hiç bilmedim sevdin mi acep özünde
Mavi önlüğünle utangaçlık yüzünde
Eylül geldi yoksun durmadın sözünde

Fırtına durdu İnce ince esti yeller
Şimdi değil kışa hazırlık yaptı seller
Seni candan koparıp götürdü eller
Eylül geldi sensiz ne söylesin diller