Tutunarak bir gözyaşı damlasına
karışıyorum gecenin ırmağına
sorgusuz yargısız
kollarına alıyor hüzün
saçlarımdan süzülüyor ince ince
yapış yapış yapış sarıyor benliğimi
boşluklarda suskular çığlık çığlık
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
dağ dudadığındayım
yel alır götürür
emanet duruyor
sevmelerim
açarsan kucağını
doluşacağım
inanmayacaksın kimbilir
geçkalmışlığım
sarhoşluklar halindedir
sonbahar gecelerinin sarı hüzün yanlarından....umuda giden, umudu doğuran yanların gidip geldiği zamanları şiir kendine has diliyle anlatır...
gecenin pusatsız rengi...eylülün yol alışı...ve ardı sıra hüzün dalgalanır durur....bu hüzün tütünü...şarabı doğurur....
ve aşk ve yaşam insanın en içinde yanıp durur...
saygıyla
Eylül tadinda bir siir.......ve cok hos bir siir .....Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta