Eylül'e 2 Şiiri - Canberk Kurt

BİR

Karşında öykünüp duruyorum yine,
Kendime dudaklarından bir kaç şiir beğeniyorum,
Kirpiğinden damlayan dalgalarca rakı kadehleri bekliyorum.
"Bir tane daha gerekli" diye haykırıyorum.
Bana bizden bir tane daha gerekli.
Çizgi dahi çekemezken tuvaller dolduracağım bizi karşıma alıp

İKİ

Kabuğuma çekilip seni biraz daha imgesiz sevmeliyim,
Veya imgelerle dolup taşan sayfalar yazmalıyım.

ÜÇ

Hiç solmayacakmışım gibi ektin beni toprağa,
Gökyüzü tabiat anayı kırbaçladı o ağlasın diye.
O ağladıkça ben büyüdüm, anaç bir şefkat kokusu sardı heryeri.
Tabiat ana senin vücudunu kıskandı belli.
Senin ellerini kıskandığı için izin vermedi köklerimin uzamasına.
Biraz uzasa seni saracaktım biliyordu,
Sardığımda da bırakmayacaktım.

NİHAYET

Ellerimi açıp biraz rahmet biraz anason diledim kirpiklerinden,
Senin kadar keskin koksun diye.
Başka alternatif bulamadım,
Affet.