hayat; sadece gülmek zorunda olan palyaçolar gibi davrandı bize;
ağlamak için bile gülmek zorunda olan, gülerek ağlayan palyaçolar gibi...
ve;zamanın anaforunda, tavsımış sevda duygularını yaşarken;
kulağımıza, yüzümüze çarpan müzik tınıları bizi geçmişe götürürken,
ve; ses, renk, koku alıp alıp geleceğe götürmek isterken; gidememenin sıkıntısını yaşıyor yürekler...
ve Eylül de eylülde gitti.
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta