hayat; sadece gülmek zorunda olan palyaçolar gibi davrandı bize;
ağlamak için bile gülmek zorunda olan, gülerek ağlayan palyaçolar gibi...
ve;zamanın anaforunda, tavsımış sevda duygularını yaşarken;
kulağımıza, yüzümüze çarpan müzik tınıları bizi geçmişe götürürken,
ve; ses, renk, koku alıp alıp geleceğe götürmek isterken; gidememenin sıkıntısını yaşıyor yürekler...
ve Eylül de eylülde gitti.
Gözlerim garba çekilmiiş
Bir gurbet akşamı
Mektep dönüşü...
Ağzımda sigara
'Of' çekiyorum,
Dumanlar yükseliyor,
Devamını Oku
Bir gurbet akşamı
Mektep dönüşü...
Ağzımda sigara
'Of' çekiyorum,
Dumanlar yükseliyor,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta