Gözlerin eriyen gözlerimde
Ellerinde okyanus dalgalanır
Akşam vakti bulutlarda
Dünden kalma beyazlık durur
Sende gittin çöllerin gülü
Rüyaların en korkulu hali
Bir ben miyim tutuşan
Gece söner mumlarımı yakarım
Kuşlar uçuşur semada
Sanki yalnızlığa nispet
Bir iner
sanki arza inat
biri çıkar
Yaşadım kader çizgisini silemeden
Eylülün en hüzünlü gecelerini
Bir damlan bile yeter
Yanan bu yüreği söndürmeye
Ummanlara ne hacet
Verin bülbülün gülünü
Eylülde rüzgarda meyil vermez
Sevenlerin kavuşmasına
Kim bilir hangi eylülde ıslanacak
Çatlayan kıraç dudaklar
Şimdi yolunu gözleyenler var
Bir damla yeter.
Kayıt Tarihi : 7.8.2004 21:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

sonra ortaya böyle güzel sözler çıksın diyemi?
sevgiyle kal.
TÜM YORUMLAR (1)