Eylem Türk Şiirleri - Şair Eylem Türk

Hayat uçtu gitti avuçlarımdan demıştim mazim de;
Oysa ki yanılmışım
Acıların ve mutluluğun daha fazlasını goruyorum
Takvim yaprakları bir bir uçarken
Hazan mevsimi;
Solgun pencerem de,kuşlar konuyor tozlu pervazlarıma

Gülü GÜL yapan dikenidir,
İnsanoğlunu ise; bir mızrak kadar acıtacak sözleri...

Sabah olmak üzere
Güneş Dağların arasından gülümseyecek
Yeni bir günü serecek kapılarımıza

Gün görmedi şu gözlerim
Yorgunlukların arasında kaldı masumane
yüreğim
Benden bana kalmadı güzelliğim

Sevdim ama sevilmedim

Geriye dönüyorum...
Hayatımın ıssız limanlarını dolaşıyorum
İstemeksizin.

Adımlarımı ileri atmaya çalıştıkça...
Ben hep geri gidiyorum

Acı çekmiyor gamlı yürek,
Ölüm çalmadı kapımı inan yar
Çocuk yüreğimle yaşıyorum yalan dünyayı
Dağlara sığınıyor gamlı yürek
Mutluluğu bir çocuğun gözlerinde,
Dağlardan topladığı kır çiçeklerinde,

İnsanları gördüm;
Yüreklerinin kötülüklerle dolan zenginliğini gördüm;
Tanrı'nın onlara bağışlamış olduğu tertemiz kalplerini,
nasıl kötüye kullandığını gördüm herdaim!
...Uzun saçlarım vardı bir zamanlar simsiyah ve uzun;
Bir cam kenarında yıllar geçtikçe nasıl aklaştığını gördüm.Hazince

Ben seni çıkarsız sevdim
Saf,temiz nekadar da masumane
Emek verdim.
Fidandın toprak anaya dikilmiş
Filizlendin,yeşerdin ve yeşerttin ölümlü her bir hücremi
Ben seni çıkarsız sevdim

Yaşam İncecik bir çizgidir
Akıp gider avuçlarımızdan
Kendimizi Sinop'enin ve İskender'in
Sevda masalına eş görürüz.

Bu gece bu saatte seni düşlüyorsam

Ben mavilerin delisi sense siyahların;
Sevda zamanıdır iki yol uzunluğunda
Derin sancıların eskimez yaban ağrısı
Aşk en yücesinden… Aşk
Havada kokun,
Bastığım her kaldırım taşında izin,

Acı dolu yüreğimi rüzgâra bırakalı çok oldu.
Umudumda; umutsuzluğu yaşayışım bundandır
Kayboluyorum karanlığında gecemin
Bilmezmişim gibi, her daim yürüdüğüm cadde aralarını
Firariyim.