Ey Yaram.! Şiiri - Hatice Nilüfer Karataş

Şimdimi evet, işte ne güzel yeni yaralar oluşmakta bende…! . Ey yaram, şimdi sus ama gün gelir konuşursun sen. Ey yaram ne güzelde kanarsın sen. Büyü bu kadında, kocaman ol sen. Ey yaram, yalnız komam seni ben. Şimdi sus, ama gün gelir konuşursunda sen. Dersin işte sahibimin ruhunda küçücük bir yaraydım ben. Ey yaram anlatırsın seni büyüten zalimi. Tüm siyahların içinde nasılda çürüdüğünü ve karardığını. Konuşursun be yaram korkma sen anlatırsın bir güzel. Ey yaram hadi acıt beni, daha da acıt ki,büyüsün gönlüm. Kana bende çok kana sen,gün gelir akacak kanında kalmaz senin. Yaram canım yaram bir fikirsem ben ah ince gülümsün sen benim. Ama şimdi dur da, benimle dinle,yalnızlığın nefesini. Ey yaram bu sefer ki farklı bir ses, ihanet kokuyor nefes. Yaram canım yaram bak sen, avuçlarım yanıyor benim. Birazdan o sevdiğin gözlerimde ki bulutlar da ağlayacaklar. Çünkü ben sustum ama, bir şeyler tutuşmakta bende. Ey yaram aşk bende azat olmuş son yolcu. Sen şimdi şu duyduğun sessizlik gibi,gece gibi şahitsin umutlarımın yanışına. Öyleyse konuş sen yaram, konuş,ihanetin sesi gibi coş,sen hep kana bende.! Hatice Nilüfer Karataş