Açılıyor sonsuzluğa, kalbimden bin bir kapı…
Her kapının eşiğinden bakarım, bekleyen çok!
Bir nefeste atlıyorum, fikrimdeki sıratı.
Ben yanmışım evvelden, alevlerle işim yok!
Sert mi geldi cümlelerim, fikrimi görmeliydin!
Sorularım zebanimdi, şüphelerimse “nar”ım…
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta