Ey şair Şiiri - Rumeysa Haksever

Ey şair
Yine hangi olmazın peşindesin
Gururdan kürkü giy üstüne
Silkelen cepleri delik çocuk
Bak büyüyorsun, cücelik vakti geçti artık
Kalbinin vitrininden çıkart seni üzenleri
Gözünde büyütme bu kadar tutunma, bırak yaratılmışları
Onlardaki iki göz iki kulak sen de yok mu sanki
Gittikçe ağırlaşıyor hiçlik duygusu
Ağzından topuklarına kadar dolusun
Tutma içinde bağır, çağır, küfret
Ey şair
Koş koş nereye kadar
Otur bir taşın üstüne dinlen
Sen herkese yetişemezsin ki...