Ey Özgürlük Şiiri - Mahmut Nazik

Çekilmişim, Kılıç olmuşum,
Kâh olmuşum suyun bendi.
Dökülmüşüm, alıç olmuşum
Kâh olmuşum suyun kendi

Ey! Özgürlük.
Yatmış kalmışsın bulutların ardında.
Fırtınalar mı açacak,
Önünü senin.
Sensizlik, en büyük ceza Tanrı katında,
Söyle sene,
Daha kaç kurban istersin?

Keşik etmişiz;
Dağa taşa,
Kurda kuşa
Adını belletmişiz.

Bir karış topraktan,
Bir atımlık yüreğe
İmeceyle sevdanı ekmişiz;

Saklarız
Yüreğimizin orta yerinde;
Sakınırız esen rüzgârdan bile;
Solmayasın,
Vurgun yemeyesin,
Göze gelmeyesin diye.

Bir kuş bile sensiz
Çırpamaz kanadını.
Almak mümkün mü sensiz
Bir elmanın tadını.

Taç etmişiz,
Taşırız başımızın üstünde
Yere, göğe, toprağa;
Çaya, dereye, nehire;
Çekilen bayrağa,
Doğan çocuğa,
İçtiğim suya vermişim adını.

Mahpuslarda,
İşkencelerde,
İpin ucunda,
Giyotinlerin altında,
Senin için çekmişim
işkencenin en hasını
Duy, ne olur
Anlasana.
Zulamda taşımışım sevdanı.

M. NAZİK 2008 MERSİN