Ey meleğin kanatları olan yâr...
Her an hasretinin zehrini içiyorum.
Bana vuslat şerbetini içirmedin!
Cennet bahçesinden gelen yârin kapısında esen rüzgâr.
Gecenin karanlığını bana sor.
Suyun başında olanlar suyun değerini bilmezler.
Bir gün susuz kalacaklarını düşünmezler.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
