Ey Hayata Pür Heves Şiiri - Merve Demircan

Ey hayata pür heves;
Ömr-ü insan kaç nefes?
Yok yarına garantin;
Aldatmasın seni nefs!

Olmayana deme ah!
Ziyan inse şu tamah!
Bil şu hırsı taşıyan;
Çeker sonra çok eyvah!

Ey dünyaya pür müştak;
Her faniye olmaz aşk!
Memnu ise bir sevgi;
Memnun olmaz bundan Hak!

Madem ondandır yasa;
Uymak düşer her nas’a!
Kim yasayı saymazsa;
Bekler onu çok tasa!

Ey talib-i menfaat;
Meşru rızka et kanaat!
Seviyorsan çok malı;
O arzunu sona at!

Ey hevanın kölesi;
Yok mu gönlün ölesi?
Şu gönlünün haline;
Gelir mevtin gülesi!

Ey gafletin hamalı;
Yığıp durma şu malı!
Yok kefenin bir cebi;
Hayra harca o malı!

Ey insan-ı bi-karar;
Şu tavırda yok yarar!
Ciddi olan şeylerde;
Olman gerek berkarar!

Ey cehil’in yoldaşı;
Gafa gömme o başı!
Bu hal üzre ölürse;
Vurur taşa kul başı!

Ey huzura pür hasret;
Mani ona bil kesret!
Niyetinde ciddiysen;
İste Haktan çok nusret!

Merve Demircan
02.10.2012-İzmir