Ey Habîb-i Zişan Şiiri - Tekin Bekar

Ey Habîb-i Zîşân, ey Ahmed-i Muhtar,
Nurunla doldu âlem, kalmadı karanlıklar.
Sen rahmet peygamberi, şefaat kânısın,
Ümmetin gönlünde en yüce makamsın..!

Mekke'den doğdu nurun, Medine'ye yayıldı,
Gönüller senin aşkınla coştu, imana sarıldı,
En güzel ahlak sende, hep doğru kelamın,
Bize rehber oldu, hayatın, her anın..!

Aşkınla yanan kalpler, arar da Seni bulur,
Ravza-i pâkine yüz sürmek, ne büyük huzur,
Şefaatine nail eyle bizleri Ya Resulallah,
Sensiz bu ümmete, yoktur asla felah..!

Salat ve selam sana olsun ey Nebi,
Gönlümüzün sultanı, ruhumuzun tabibi,
Kuran'dan sünnetinden ayırmasın Allah,
Mahşerde sancağın altında, toplanırız inşallah..!