Ey güzîn-i mu’âşir-i ‘ulemâ

Ey güzîn-i mu’âşir-i ‘ulemâ
Serv-i ser-hayl-i zümre-i fuzelâ

Eşref-i halk u ekmel-i mahlûk
Hâce-i dîn ü dâver-i dünyâ

Efdal-ı dehr ü müftî-i sakaleyn
Merci’-i küll ü elyak-ı fetevâ

Zâtun oldı esâs-ı hâne-i şer’
Fikretündür o hâneye bennâ

Zihnün olmış durur usûl-i usûl
İltifât itmesen fürû’a n’ola

Ola kavl-i esahh üzre ‘amel
Bî-reviyyet ger eylesen imzâ

Dem-i âhirde nitekim ‘Îsâ
Eyledün şer’-i Ahmedî ihyâ

Hâce-i ‘ilm-i nakd u fazl u kemâl
Hâce-i küll ehl -i fazl u behâ

Şeyh-i İslâm görse ‘irfânun
Cân u dilden mürîd olurdı sana

A’zamısın bülend-pervâzun
Hîç olur mı sana şebîh hümâ

Ey ki ‘akl u ‘âkîlde mümtâz
V’ey ki ‘ilm ü nühâda bî-hemtâ

Tab’un âyîne-i serâyir-i gayb
Vâridât-ı İlâhîye meclâ

Fukarâya penâh babundur
İşigündür garîb olanlara câ

Niçün ide tabîb-i hâzıkdan
Hâlini derd-mend olan ihfâ

Ben ki bir derd-mend ü nâ-çârem
Zâr u dil-haste vü garîb ü gedâ

Efkarü’l-hâl-i fırka-i fukarâ
Ez’afü’l-bâl-i zümre-i zu’afâ

‘Âşık ibn-i ‘Aliyy-i Nattâ’î
Bende-i kemterîn-i âl-i ‘abâ

Valideyn öldi nâ-tüvân kaldum
Erş ile habbe degmedi kat’â

Geçdi zilletle altı yıl ‘ömrüm
Fark olınmadı gamla subh u mesâ

Şugl iderdüm yine bu hâletle
Câna râhat gelürdi zecr ü ‘anâ

İstifâde idüp medârisde
Eyledüm hayli hizmet-i ‘ulemâ

Kimi benden yeg ise akrânun
Kimisinden degül idüm ednâ

Zevk-i şugl ile sabr-ı fakr ile
Geçinürdüm ne ise bâl ü belâ

Âh kim men’ idüp tarîkümden
‘Âkıbet yolum urdı fakr u fenâ