Ey gül kokusu içimdeki bende delirtiler hakikati konuşuyor
Çaresiz aminler diliyorum durmadan ümidin dualarını yetiştiriyorum hakka
Senin hülyalarinda ruhuma yokluklarimin karabasanlari çöküyor
Kalbimin aleminde kopan kıyametler
Narı cahimden beter yangınlarda mahşeri yasatiyor
Ey tenimin soğuk ve üşüten yangını sevdana kül olamıyorum
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta