Ey Dünya Şiiri - Sema Ağılcı

Bugün hava açık, yapraklarım nemli.
Üstüm başım sivil, üstüm başım demli.
Nemalandım durdum katı nefeslerin içinde
Sevdiklerim nerede? Sevdiklerim gitti.
Bugün şehrim özlemli, şehrim kekremsi.
Bu halatlarla sancılar bedenime mimlendi.
Kadere sessiz kaldım, kadere amade.
Şükürlerimin hali, küfürlerimden ziyade.
Bu korular yanan, bu aciz kovulan.
Cennet baştacı yaşamaktı yoran.

Düş dendi kurdum
Onlar -düş demişlerdi.
Yaz dendi yazdım.
Kışı severlerdi.
Bir de yanma demişlerdi.
Yanılınca anladım.
Ben sustum onlar hep bir şey derlerdi.
Hayatı ıskaladım sevme demişlerdi.

Gökyüzü karanlık gökyüzü ikimizin.
Özlemenin telafisi yoktur, bilirsin.
Söyle şimdi; vaktidir, gönlüm yanmasın.
Ey dünya! sen benden ferimi çalmışsın.