Ey Diyarbekir, Diyarbekir!
Sen, özene bezene yazdığım şiirlerimsin. Ben yaşadıkça gönül kasamda saklanacaksın.
Sen, zebercetten, yakuttan, otağın kurmuş havsalamdan asla ve asla silinmeyeceksin.
Sen, anlatılmayacak kadar güzel, hoş ve o kadar da tatlısın,
Ve sen, bir anlık firakında, visalin bir gün önce gerçekleşsin diye, dua ve niyazlarım olacaksın.
Ey Diyarbekir, Diyarbekir!
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta