Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, geceleri asumanımı süsleyen, pırıl pırıl parlayan yıldızlar, zemherilerde beni ısıtan güneşimsin,
Sen, tam kıvamında pişmiş, tadına lezzetine doyulmayan, en helal ekmeğim ve aşımsın,
Sen, en sıkıntılı günlerimde, beni teselli eden, sırlarımı paylaştığım, can ciğer olduğum arkadaşımsın,
Ve sen, Güneydoğu'da, parmakla gösterilen, yüzlerce medeniyetlere beşiklik etmiş doğup büyüdüğüm, en güzide en nadide sıla ve vatanımsın.
Ey Diyarbekir Diyarbekir!
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta