Ey Demirci Şiiri - Nebi Ünler

(Osman Bin Talha’nın inancına değil, ehliyetine saygı duymaya, Ayet
İndirene şükürler olsun… O Ayet’in gereğine uyanlara da selam olsun…)

Az önce bir suretin önünde tazim arzı,
Şimdi de tabaklardan keyifle yutmaktayız…
Düşündüm değilmiydi, Ebu Cehil’in tarzı?
Galiba açık gizli, bir şirki tutmaktayız.

Diyorsun; Tevrat, İncil, saptırılmış özünden,
Mezhepler, tarikatlar, neyin nesi sütliman?
Düşmedi mi diyanet, inananın gözünden
Hangi “AYET” şart koşar, şalvar, fesi, Müslüman?

Gâvur yapar icadı, dersin; Kuran’da yazar
Yüzsüzce nakaratın, inen ilk AYET “OKU…”
Bir avuçluk İsrail, Fen’le mezarın kazar
Bir uyansa Ali’miz, kime atar ilk ok’u?

Ergenekon muştusu, SİHA’lı idame’nin,
Türk’e Turanı açar, kılıcın ey demirci…
Kime verilmiş tekrar, anahtarı Kâbe’nin,
Osman Bin Talha kim mi? Türk asıllı demirci!

Eyvallah delikanlı, Türk yazmaz tarih yapar
Övünmekte haklısın; Devlet kurmak işimiz…
Demirci, Başbuğ birken, Çin çalışır Türk kapar
Aynı tarih yazıyor, Devlet yıkmak çişimiz!

Ne zaman duymaz Kağan, budun’un feryadını
Esarete isyankâr hem erkek, hem dişimiz…
Altı asır katletse, Osmanlı evladını,
Ocağını söndürür, bir kahraman kişimiz.

Mektep, kışla ve mabet, Aksaçlar birleşirse
Demircim göğü yırtar, Tarih yapar Mehmetçik…
Mankurtluğu bırakıp, fen de Türk gürleşince
Ötüken Turan aşın, Kızıl Elma Mehmetçik.

Kam-Kayçı de kopuzla, Devlet dine karışmaz
Yılgın Yağmur tohum at, Kürşad ruhlular doğsun
Kim demiş kut ; inince, Türk, Türk ile barışmaz
Gök girsin kızıl çıksın, Turana tuğ, Ant olsun.

Türk’e demir at gerek, Türkoğlu Türk Demirci
Hava, Deniz tüm Turan, Tanrı kut’u Demirci.

İdame: sürüp gitmesini sağlama, sürdürme.
….. x x x
Aşiyansız, 24.05.20 – 05.15 Y.Y.