Ey Can Üzülme (4) Şiiri - Mustafa İbiş

Ey Can Üzülme...
Cemreler de düştü bak
Artık mevsim bahara erdi,
Erken atıyor şafak.
Terk eder gider her gelen kabus
Gidi verir birden erken gelen o akşam

Ey can üzülme
Zaman her şeyin ilacıdır
Sabret gör bak neler olacak
Ne yıldızlar sönecek
Ne güneşler batacak
Sana dünyayı dar edenler
Bir gün baktın ki
Yere yeksan olacak.

Ey can üzülme...
Bir gün güneş senin için doğacak
Ay senin için parlayacak
Şafak senin için erken atacak
Zindan Aydınlık olduysa
Dünyada senin için aydınlık olacak.

Ey can üzülme...
Hani ne demişlerdi
Neler söylemişlerdi
Ne suçlar üretmişler
Ne günahlar yüklemişlerdi
Ve sen her birinden tertemiz olarak
Çıktın özgürlük ortamına.

Ey can üzülme...
Kaybettiklerine değil.
Kazandıklarına bir bak
Kendileri için değil
Başkaları için yaşayan
Yusuf yüzlü dostlar kazandın.
Her şeyini kaybetse de
Ümüt’ini kaybetmeyen.
Rızayı ilahiden başka
Hiç bir şeye ümit bağlamayan
Nice dostlar kazandı.

Ey can üzülme...
Her şerde mutlak bir hayır varmış
Dostum dediğin,sevgi beslediğin,
Riyakar dostları kaybettin
Varlığın bizim için şereftir diyen
Sahte gülücükleri kaybettin.
Yanında yörende
Ferfane olan
Ama kötü günde
Ateş böceği gibi sönen
İki yüzlüleri kaybettin.

Ey can üzülme...
Dostların varmış can ciğer dostların.
Senin o kara gününde
Yürekleri çatır çatır yanan dostların
Haline için için ağlayan dostların
Seher vakti senin için göz yaşı döken dostların
Sen onları bilmesen de
Onların seni bildiği dostların

Ey can üzülme
Bütün şilletin birleştiği
Bütün kahpeliklerin toplandığı
Bütün şom ağızlıları salyalarını akıttığı zaman.
Seherde mevlaya senin için yalvaran.
Senin ardından göz yaşı akıtan dostların.
Sen onları kazandın.

Ey can üzülme...
Dünya adına kaybettiklerine değil
Ahiret adına kazandıklarına bak
Zulmün eşiğinden döndüğüne şükret
Maznun’un ağlamasına katkıda bulunmadığına şükret
Zalimle beraber olmadığına şükret
Şükret
Sabret
Dua et
Dua müminin en büyük silahıdır
ve sen sabret

Ey can üzülme
Tevekkel’tü teal ALLAH
Hasbiyallah
Lahavle vela kuvvete illa billah
Hasbiyallahü ve niğmel vekil
Diyerek sarıl hakkın ipine
Hiç bir kuvvet
Hiç bir şillet
Hiç bir zulmet
Senin ile baş edemez evvel Allah

Ey can üzülme...
Tohum çatlamaya görsün
Kayaları parçalar
Bİr kere tohum filiz verdi
Kırdı kabuğunu
Gör bak
Ne çiçekler açacak
Ne fidanlar çıkacak
Ve insanlık
Ne lezzetler tadacak

Ey can üzülme...
O fidanlar büyüdükçe.
O çiçekler serpildikçe
O ağaçlar meyvesini verdikçe
Bübüller şakır şakır öttükçe
Seninde hanene bir şeyler yazılacak
Seninde ruhuna o cennet kokuları sunulacak
Çünkü gül güzelliğin
Güzelliklerde güzel günlerin habercisidir
Sen mesrur ol
Bırak rüzgar şiddetli essin
Vardır bir durak noktası
Birde bakmışsın ki kesilmiş
Kaybolmuş hangaryası.