Ey Benliğim Şiiri - Nuri Taner

EY BENLİĞİM !

1.

toplamışlarıymışız ,
günü burkulmuş gümüş ağlarda .
ey benliğim, sök şafağı zincirlerinden ,
güneşin boyası bulaşmasın!

2.

avuçlayanlarıymışız
göklerin gücünü
altın koltuklarından !

ey benliğim,
yırtıl!
parıltılı bulutlarından,
ıslansın aydınlık!

3.

salınmışlarıymışız
ışığın, gümüş derinliğindeki
kırk karanlığına!
.
ey benliğim,
ezil!
denizin sözcükleri bilensin,
soğuk taşların kumsaldaki deli sularında dolaşmasın!

4.

inmişleriymişiz,
ağır tümcelerle
kesicilerin metal ağzına!

ey benliğim,
büzül!
düşsüz gerçekler kümelensin , bulutlar ,
gülüşlere karışmasın!

5.

asılmışlarıymışız,
iç ipiyle
baş eğdirenlerin!

ey benliğim
ayrıl !
çürüyen toprak
ayışığına gömülü kalmasın?
kayan son yıldızla
yok yere uğraşmasın!

6.

yağmışlarıymışız ,
gelincik tarlalarının
gözleri
nakışlı yağmurlarıyla!

ey benliğim,
süzül!
ışığın aşkı
karanlığadır!

7.

dönmüşleriymişiz ,
yedi armağanla kora .


ey benliğim,
doğrul ! piştikçe genleşsin düşüncem,
görünsün
gökyüzüne nasıl sığmadığımı!.