bir akşam çıkageldi aşk,
yaşarken ben yoğun yalnızlığı.
kilit üstüne kilit vurduğum,
tüm anahtarlarını kör bir kuyuya attığım,
kırk kapı ardında kalan kalbimin,
tokmağına vurdu bir akşam aşk...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta