Ey Allah’ım düşürme, kullarını dara

Ey Allah’ım düşürme, kullarını dara

23 Ekim 2011, günlerden pazardı.
Saat 12,54,7.2 deprem Van, Erciş’i vurdu.
Binalar hep yıkılıp, yer yarıldı durdu.
Ey Allah’ım düşürme, kullarını dara.

Acı haberler ile yürek dolu har’dı,
Enkazlar da aranan, anne, baba, yar’dı,
Çığlıklarla ağıtlar, tüm dünyayı sar’dı
Ey Allah’ım düşürme, kullarını dara.

Çok insanı yitirdik, sızlar sol yanımız,
Yüreğimiz kor olmuş, yanıyor canımız,
Bıçağı vursan akmaz, bir damla kanımız,
Ey Allah’ım düşürme, kullarını dara.

Doğal afetler haktan, tevekkülü sizden,
Dil, din, ırkı, ayırmaz, deprem asla bizden,
Tedbirini al sakın, gafil olma gizden,
Ey Allah’ım düşürme, kullarını dara.

Doğal afet depremi, hisseder hayvanlar,
Zamanını bilmeden, gafildir insanlar,
Teknoloji kâr etmez, kurban olur canlar,
Ey Allah’ım düşürme, kullarını dara.

Çürük binalar çoktur, mağrur ve de yüksek,
Mezar misali olmuş, yığınlarla tümsek,
Tedbir, duadan başka, boştur ne söylesek,
Ey Allah’ım düşürme, kullarını dara.

Mal, mülk, binalar olmuş, insana oyuncak,
Tedbirle tevekkülde, kurtuluş var ancak,
Hakk’a ram ol, aldanma, var mı tutunacak,
Ey Allah’ım düşürme, kullarını dara.

Tarih olunan kentler, vardır önümüzde,
Sessiz yürekler yanar, sancı özümüzde,
Hayali vardır her an, gitmez gözümüzde,
Ey Allah’ım düşürme, kullarını dara.

Her afetten sonrası, devam eder hayat,
Unutma, unutturma, hep tevekküllü yat,
Dua et şehitlere, sen de ver salavat,
Ey Allah’ım düşürme, kullarını dara.

Ölüm hâk ’tansa eğer, baş gözüm üstüne,
Başka şey söylenir mii, bu sözün üstüne,
Kerim gafil olmadan, dön özün üstüne,
Ey Allah’ım düşürme, kullarını dara.

Kerim BAYDAK
[email protected]