Evrensel Bilmece Şiiri - Özlem Süyev

Bazıları sever, bazıları gider… "Seçimler yasası"…
Ben hissettiğim gibi yaşarım…
Ve sen benim sevdiğim kadar büyürsün içimde… "Çekim yasası"…
Vazgeçtiğim anda yok olursun sevgiden oluşmuş “hiçlik” evrenimde…

Unutma ki benim seni sevdiğim evren, benim imajinasyonum…
Hayallerin bittiği yerde, sen bir kuantum zerreciğisin,
Görünen evrenimden hızla uzaklaşan,
Ben seni düşünmediğim müddetçe,
Ne yaparsan yap bana ulaşamayan…

Hayatımda bir dalga olup akabilmek için,
Benim seni düşünmeme ihtiyacın var…
Düşünür müyüm? ...Bu bir "bilinmezlik evreni"… ;)
Unutur muyum? ... Bu "ruhumun seçimi"…
Başkalarını senden çok sever miyim? Bu da "zamanın bilmecesi"…

Sorular değil verdiğimiz yanıtlar, seçtiğimiz yollar önemli olan…
Seninle aynı yolda yürümeyi seçer miyim? ... Burası bir" çokluk evreni", Bazılarında yürürken,
Bazılarından koşarak uzaklaşıyor olabilirim…
Biz bu duruma dünyada,
Kısaca “aşk” diyoruz…

Gerçek aşk bu mudur? ... İnandığındır gerçek olan…
Ama ne yazık ki hiçbir şey de göründüğü gibi değildir bu evrende
Neye inanacağız öyleyse? ...

Ola ki, delirmeden geçebilirsek üst realitelere,
Kahveye beklerim
6. boyutta…
Ama orada da her şey işliyor tersine...