Evren Şiiri - Özlem Saba

Başka Bir Evren
Başka Bir Galaksi

Ben İnsanlık öğrettiğimi sanırken
Ey bana İnsanlık öğreten

Küçücük bir bilmezliğinin karşılığı
Kendine Dünya'nın en büyük günahını işlemiş gibi
Kızan, küsen

Bu Dünya sen gibi, ben gibi ince ruhların
Artık yaşayabileceği bir yer değil ki

Kalbimizin ipek yolu
Onca süvarinin tepişeceği bir yer değil

Hem kervanlar artık
Misk ve amber taşımaz olmuş kokusu solmuş sokaklara

Ne yana baksan baharat misali
Acı tatlar
Acı hayatlar

Al ellerimi avuçlarına ne olur
Kaybolalım gözlerinin Samanyolunda

Ve binlerce yıldızın ışık kümesinde
Dua edelim iyi İnsanlar için
Batmasın Güneş
O insanların Galaksisinde

Özlem SABA