Evlatlarım Şiiri - Osman Garip

Ana yok baba da yok öksüz biriyim
Kimse sevmez şimdi fakir diriyim
Çocuklarım için ben canım veririm
Evlatlarım şimdi el gibi oldular bana

Çalıştım büyütüm de saçım döküldü
Tırnagımla kazıdım dişlerim söküldü
Gül kurudu bahçeme dert fidanı ekildi
Hiç biri de sevgi saygı duymuyor bana

Paylaştılar varım yogum ne varsa aldılar
İstemezler şimdi de beni evden kovdular
Oğullarım kızım da çok nankör oldular
Hiç biride selam sevgi de vermiyor bana

Elveda kızım şimdi ben giderim buradan
Kocana kovdurdun kurtulamam yaradan
Soğukta yatarım üşümem kardan kıradan
Giderim buralardan sizde görünmeyin bana

İstenmem verecek hiçbir şeyim kalmadı
Paralar varken baba sevilirdi kovulmadı
Babalık iflaz etti de şimdide para kalmadı
Garibimya evlatlar şimdi sevmiyor beni

26 / 5 / 2000 Hayrabolu