Oğul dersin, kız dersin, torun dersin
Sofradaki azı hep onlar yesin istersin
Yaşlılık gelince yavaş yavaş ötelenirsin
Evlatlarda değişir bir gün, evlat
Aylarca kapın açılmaz olur
Gözlerin hep yollarda kalır
Biraz nasihat etsen alınır
Evlatlarda değişir bir gün, evlat
Türlü hastalıklara maruz kalırsın
Parklarda yalnız oturmaya alışırsın
Belki huzurevinde toprağa karışırsın
Evlatlarda değişir bir gün, evlat
Üç gün yatak, dördüncü gün toprak dersin
Geceleri gözyaşlarıyla uzun sohbet edersin
Takatin tükenir evlatlarına küs gidersin
Evlatlarda değişir bir gün, evlat
Belin bükülür, çekilmez olur kahrın
Bugünü beğenmezsen zordur yarın
Pek te işe yaramaz maddi varlığın
Evlatlarda değişir bir gün, evlat
Yılların yorgunluğuna batarsın
Elinde bastonla zor adım atarsın
Maziyi hatırlar, geleceğe katarsın
Evlatlarda değişir bir gün, evlat
Hayat yormuştur çıkmaz sesin
Sana yapanın göreceği kesin
Sorana kerhen ‘iyiyim’ dersin
Evlatlarda değişir bir gün, evlat
Evlat nazarında azalırsa değer
Beklentiler yavaşça sona erer
Mahir’de hep gördüklerini söyler
Evlatlarda değişir bir gün, evlat
Haktan dileğim, değişmesin hiçbir evlat
Rızayı ilahi için göstersinler ataya şefkat,
Sabredenler kıyamette ecrini alır kat kat
Zamana uyup ta değişmesinler bir gün, evlat
(Mahir Odabaşı-çorum-milli eğitim müdürlüğü-17.4.2016)
Kayıt Tarihi : 20.4.2016 14:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
anne babasını çok seven ama zamanla değişen bir evladın hikayesi

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!