hiç olmadığım anlarda bile
en çok var olanım
İsa’nın çarmıhı
Musa’nın asası
yedi katlı gökler adına
boşluğun en yalın adi,
sensizlik…
sensizliğin diğer yarısı,
ben…
sürgünlere vurmuş bir yürek,
bir süvari cehennem yolcusu…
her düş bir an’dır..
ve her an yaşamdan çalınmış aşklara gebedir..
kirli de olsa yastıklar,
her baş darbesinde
gömülen bir ömürdür aslında
ay oynaşı duvarlara....
can dediğim haber salmış …
gelmeyecekmiş.. bu son demiş …
güzel dursun diye de maviye boyamış her söylemi
öyle de olsa,
mavi arınmışlığıdır ruhumun
bir ezgidir her soluk
yürek işidir ustam
direnişin alacasına bulanmıştır her kızıl gül
dağlarımda feryat figan
firari sevdaların göç zamanı
özgür suskunluklardır zamanı vuran
bu gece
hani tan yeri güne vurmuşken kendini
ben yüreğimi gömdüm
kah kızgın çölün sol yanına
külünde hasret kavrulsun
son isiltisi gozbebeklerimin
bu son yolculuk...
sevdamin ince sizisi
nefesime katip yudumladigim
atesinde buza kestigim yar
hic bilmezdim,
bir hoscakal
maviye donusurmus..
bir hoscakal ki, kizil yanginlarda yazilmis
meger maviye uzananmis
bu cocuk,
Sana, barış,
temiz, yaşanası bir dünya…
insanca bir yasam..
ve sevgiyi..
Sana, güzellik..
dostlukla uzanan eller,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!