Var olmanin otesi, tamamlamaksa bir butunu,
neresindeyiz biz bu butunun...?
Var olduk mu gercekten?
Bereketin kucagindaki el neye dokundu,
icimde ki
Cocuklugumun copten evleri,
birde
o efsanevi ' Buka Barane' si..
sisler gerisindeki
agiz dolusu gulen cocuklugum...
Ay ışığına bohçalamıştım bütün umutlarımı..
kestikçe yıldız yıldız düşürdüğüm
bir bir sevdalarımı
düşlerim,umutlarım, yarınım
katmışlığım kadehte ki buruk içkiye..
hani bazen
kivrilir kirpiklerinde gokkusagi
siginir zulasina sinsi karanligin
tufanlarda sol yanim
guluslere sizar beyazin sevdasi
ve
Seni yaşama yayıyorum
Yüreğimi vursa da yokluğun
Bende ki seni yaşıyorum..
Sende ki beni,
Bende ki unutulmuşluklara gömerek
bu şehri sevmiyorum artık
seni üşüyorum sokaklarında
sensizliğin yangınları
gölgelerin son dansında
kaçmak istiyorum bu şehirden,
alir goturur beni bir ince sazdir bu
yok olur bana dair ne varsa
kulagimdaki kaval ezgisinde
her bir yurek olurum
yasakli daglarimda,
filizken tohuma dusen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!