Kapalı bir pencere, rüzgar usulca bekler dibinde
Ne zaman açılır bu evin penceresi?
Karanlıkta güçlükle seçilen tablolar yığılmış birbiri üzerine
O eşsiz tablolar neden saklanır bir köşede?
Nasıl bir evdir ki bu, böylesine sessiz
Nasıl bir tablodur ki bu, böylesine geçimsiz
Kapıları ardına kadar kapalı
Tokmakları üzerinde dolaşan gözlerle sarılı
Bir zindanı andıran kasvetli demirleriyle o pencere
Rüzgarın işlemeli perdeleri sallayışını hisseder günden güne
Nasıl bir evdir ki bu, böylesine kimsesiz
Nasıl bir kapıdır ki bu, böylesine çaresiz
Kayıt Tarihi : 10.10.2023 14:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Okulun verdiği yorgunluk hissi ve mevsim değişikliğiyle gelen hastalığın içinde kıvranıyorum. Tüm bu karmaşanın içinde kendime bir düzen kurmaya çalışırken öylesine yazdığım bir şiir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!