Evim Evim Güzel Evim Şiiri - Esma Özdemir

Güzel bir yaşantın yoksa
Güzel bir evin olsun
Beyaz çamaşırlara asılı
Mandal gibi sıkı düşlerin...

Tapusu olmasın, ne çıkar?
O güzel evin
Kiracısı olursun.
Bahçesi yoksa üzülme
Nasıl olsa vardır
Balkonda yetişecek
Saksı saksı çiçeklerin.

Pencerelerinde
Beyaz panjurları yoksa
Beyaz tül perdelerin olsun.
Koltukların olmasın da
Bir küçük kanepesi olsun.
Karyolan, yoksa hazır yatağın...
Vardır başını koyacağın küçük
Bir yastık ve döşeğin.

Bir evin olsun
İster kira,
İsterse gecekondu...
İster köhne bir yapı
İsterse acar yeni olsun;
Yeter ki
Tek başına
En güzel hayalleri kurabileceğin
Küçük, mutlu bir köşen olsun.

Nerede, nasıl,
Ne şekilde yaşadığının
Ne önemi var ki!

Tepeni örtecek bir çatın,
Gönlünde yemyeşil umutların,
Koynunda sakladığın
Altın kaplı düşlerin,
Ağzında incili sözlerin,
Ve kalbinin içinde,
Ruhunun derinliklerinde,
Herkesten sakındığın,
Ve, günden güne
Büyütüp beslediğin,
Kendine ve
Sevdiklerine yetecek kadar
Büyük
Huzurun olsun.

Bil ki, o zaman
Dünyanın en mutlu
En rahat insanısın
Sevgili dostum!

(İstanbul; 11 Temmuz 2003 Cuma)