Dostuma köz değmiş yakıp geçiyor gönül yarenini
Alıp çeke sim var bir ömür her dert kalesini
          Savurgan değildi dostta sevgi birikimdi bir deniz gibi
Sarmalar benliğimi, özlemler içinde yükselişi çoğalır
Bazen kanatlanır melek yüzlü dost.
İç çekişlerinde içimi acıtan bir şeyler oluyor anlam veremediğim
Hal bu ki gözlerine bakışımda okuyorum her bir çilesini
                              Arıtmak istercesine, tebessüme saldırıyorum en saçma esprilerle 
Bir tutam tebessüm var sanki önümde Everest gibi Erciyes gibi
Mutluluğum dost yüzündeki acı hissi bir anlık silmekten
Hüznüm acısını alıp içime çekememekten...
Kinaye değildi sözleri bazen dersti alınması gereken
                           Ama hep şunu diledim Mevla’dan 
Mutluluğu dost yüzlüye, hüznü bana layık kıl.
Ben hüznümde bile tebessüme sığına bilirken o yüz o göz neminden ufuklara erişmiyor gözler, belki erişebilse tebessüme erecek,
Yalın kalmasın bakışlar sözler sahte olmasın kandırmaca tebessümü layık görmem can yüreklim dostuma… 
                       Birde bir dileğim daha olacak dost olabilmeyi yalansız sevebilmeyi 
Sevdiğim dostu sahiplenebilmeyi o yüreğe layık olabilmeyi diliyorum…
Güler yüzler solarda dost yüzü gülmez olurmuş,
                   Dosttan kederi söküp almak ne de zor imiş...
01.10.2012 22:20:53
Zennehar YılmazKayıt Tarihi : 4.10.2012 22:29:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



TÜM YORUMLAR (3)