Ev Kızları Şiiri - Devrim Ser Çindemir

Balkonlardan
Pencerelerden sarkan bakışları,
Güneşe serilmiş
Çamaşırlar mı sanırsınız?
Perde sayısına kaptırıp
Metrelerce dantele sürmüştür gözlerini.
Korkmadan geliştireceği
Tek yeteneğinin makinesidir tığısı.
Hayalinde hazırdır
Fiskos masasının yeri.
İlla da örgü olacak örtüsü.
Elbise dikmesini öğrenememesine aldırmazda,
Hep üzülür,
Çeyizinde dikiş makinesinin eksik oluşuna.

Balkonlardan
Pencerelerden sarkan bakışları,
Güneşe uzanmış çiçekler mi sanırsınız?
Patikler, kazaklar, zıbınlar katlanır
Şişlerin ucundan.
Pembeyle mavi arasında
Kararsız kalınır çoğu zaman.
Kanaviçeye çizilmiş
Desene harcar dinlediği müziği.
Hayal kamerasının objektifidir kasnağı.

Balkonlardan,
Pencerelerden sızan yemek kokularını
Karın tokluğuna atılmış adımlar mı sanırsınız?
Malzemesi bütçeye sığan
Yemekler seçilir kitaplardan,
Uygulamalı öğrenilir.
Tatlılar, börekler, pastalar ona keza.
Kaşık, çatal, bıçak
Tencere, tava takımları,
Bir tatlı düştür mutfakta.

Elektriklerin kesilmesine tek kızan
Fabrikatörler mi sanırsınız?
Çokça sevgi taşar
Beyaz dizilerden.
Özgür duygular tadılır ilşkilerden,
Aileden sayılır kahramanların hepsi.
Buluşma saatleri beklenir
Talan rüzgarlarıyla..

Pistlerde salınan vücutları
Müziğin ritmine sarılmış duyular mı sanırsınız?
Elbiseler hazırlanıp,
Albeniler kuşanılır.
Hem verici, hem alıcı bakışlar
Daha çok kalemleşir kaşların,kirpiklerin derinliği.
Kaçak kaçak kilitlenip istasyonlara,
Materyaller toplanır düşlere
Hele gelinlik süzülür ayrıntılarıyla.

Balkonları
Pencereleri süsleyen çiçekler
Hep büyüsünler diye mi sulanır sanırsınız?
Sokaklar uzanıp bakış toplasın
Ve bakışlar satılsın diyedir biraz da.

21.08.1997
Devrim Ser ÇİNDEMİR