Küskünüm ben bana tükettim gençliğimi.
Geçmez hayal kırıklığı kalır yatıya.
Bağrıma saplanan ok maalesef benim.
Pişman etti beni odalar, vitrinler, salonlar.
Dilediğimi yaşamak nerde, ettim beni köle.
Benden yana düşünür diye düşüncesizler.
Bıraktım rüzgârın cehaletine.
Güneş bana zaten açmadı.
Talihim yok böylece harap ettiler.
Dökülen yapraklar bendendi.
Mevsim ilkbahar.
Dallarımı kırdılar yen içinde kalsın dedim.
Ben kurban ettikçe.
Dirildikçe öldürüldüm.
Yolun sonu geldi, benim başlangıcım.
Gül yetişir artık benim bahçemde.
Kuytularda değil benim gönlümde
Kenan Gezici 07/09/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 7.9.2025 21:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!