boz kentin en çok uykusuz kaldığı sabaha doğrularından birinde,
eğri penbe çocuk ağzından en katıksız bir suskunuk ezgisine kurbaniz (uykusuz birer kaciga donüşmemek için ezan vakti içmek zorunda kalıyoruz en son biralarımızı)
boz kentin en cok uykusuz kaldığı sabaha dogrularindan birinde, kusmuklu yıldızlara özenip uzanıyoruz;
çıplak ayakla dolaşmanın yasalarca yasaklandıği bir kuru sarı yeşil parka.
yanibaşılarındaki intihar yolu güneşin son damlalarına inat evlerine koşuşuyorlar çıngırakli bir zelzele gibi ne olduğunu anlayamadan, isilarimiz içiçe suslu puslu dolmuslarda
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta