( Eşim Nur'a)
Ben senin o çocuksu saflığını
Aklımı başımdan alan gözlerini
Çocuk gülüşü gibiydi sevdam
“De e “ lere katıla katıla gülen
Çocuk gülüşü…
Çocuk kalbi gibiydi yüreğim
Ömür denen yolculuğum bu
Bir Kardelen çiçeği misali
Bir Kardelen çiçeği...
Başkaldıran...
Kaç bahar oldu papatyalar açmayalı
Gerçi artık fallık birşey de kalmadı
Ben de az hınzır değildim hani!
Ne eder eder
Papatya fallarının sonucunu
Çıkarın o kefeni!
Benim cesedim olsun
Özgür olmalı...
Elimi kolumu bağlamayın!
Ne sıkın ne de sarmalayın!
Kaldırın o tahtaları üzerimden!
Bir çocuk daha doğuyor
Çığlık çığlığa
Haykırdım.
"Doğma! "diye
Kim duydu?
Kim dinledi?
Her şey seninle başlamıştı
Güzel olan her şey...
Bedenimi iliklerime kadar titreten
O ilk bakışların
Umuttur yeni bir güne başlamak
Her şeye rağmen güzeldir nefes almak
Yok öyle
Umutsuzluk rüzgarına kapılıp
Bir yanım hep sarıya
Bir yanım kızıla çalar
Anlarsın ya!
Bende mevsim sonbahar...
Kaç yıl oldu bilmiyorum
Gözlerimden iki damla yaş
Şu öksüz kalbime
Tatlı bir telaş düşmeyeli



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!