Sen varken ıhlamur ağaçları yoktu bu şehirde
Ben sana “gülüm” derdim
Sense sarmaşık gülleri gibi
Kollarını boynuma dolardın…
Başını göğsüme koyduğunda
Yüreğimde fırtınalar koparırdın…
Bir hüzün kuşatmasıdır bu
Nedenini bilmem çoğu zaman
Ne kimseye kırgın
Ne hayal kırıklığına uğramış
Ne de imkânsız aşklara mahkûmum…
Ödemiş günü uğurlamaya hazırlanıyor
Bir kadın yasemen çiçeğine uzanıyor
Alabildiğine özgür…
Alabildiğine fütursuz…
Hafiften eteği sıyrılıyor
Göz göze gelince
Bedeninde şimşekler çaktı mı hiç?
Elini tuttun mu?
Yüzünü avuçlarının içine aldın mı hiç?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!