Esrime Şiiri - Engin Kahraman

toparlan haydi gidiyoruz
zeytine, rengarenk bahçelere, nar çiçeğine
alıştığımız ne varsa geride bırakarak
dudaklarında titreyen sevince
çocuk kalbimizin masalsı ürpertilerine
tarif edemediğim o mevsime

uzakta olduğun her şeye yakınsın
her seferinde yüzünde taze bir gülümseme
bir şeyler hiç değişmiyor bu resimlerde
gölgelerin yırtıldığı yerde hep bir ışık
tarif edemediğim bir esrime

aniden sokaklara fırlardık eskiden
sonumuzu hiç düşünmeden
koskoca bir panayırdı sanki dünya
nedensiz karmaşalardan doğan mutluluktu
aynı heyecanla başlardık yeniden güne

her geçtiğimde gözlerinden
yüreğimde yeniden kuruluyor o dünya
ne varsa uzaklaşarak geride bıraktığım
ne varsa kırılganlığımdan arta kalan
yeniden buluyorum gözlerinde

yaşanmışlıklar bizi nerede bulursa bulsun
her sabah aynaya baktığımızda
neyse ruhumuza sarkan
daima yenilenen umut olsun
sakin bir denizin rüyası gibi öylesine derin
saçının her telinde kırlangıçlar taşıyan
öylesine yaratılan değil
var olan bir mutluluksun