Yokluğunu usladık bugünlerde
Tarlakuşları da biliyor artık
Heyecansız parlamaları bu yüzden
Yüzün, buhurlar içinde parlayan bir güneş
Nefesin göğsüme dolduğunda
Sefid hatıralar suya işlenir
Bir esrime hali alır gövdemi
Çarpar karanlık duvarlara yazgımı
Saçların karamsarlığımı alır ruhumun
Akar tütsü dumanlar içinde
Sevdan, maddenin en kesif halini alır
Gülüşün, Mezopotamyalı bir iz bırakır
Korkarım adını söylemeye
14/11/17
Sivas
Kayıt Tarihi : 19.3.2018 22:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!