Esrik Şiiri - Seyit Er

Vakitlerden bir kış vakti
Esrik bir hazan dağınıklığında kaldı yaşamım
Zannediyorum ki hala
Sarı sıcak yaz günleri geri gelecek
Isınacak yeniden düşlerim
Oysa
Takvim yaprakları çoktan yarıladı zemheriyi
Ömrümün yarısından bir basamak daha ilerlediği gibi
Her gecem zindan
Taş yastıkta ağarıyor saçlarım
Doğmuyor güneş her sabaha
Başucu şarkılarım oldu hüzünlerim
Eşkiyalar gibi kol geziyor acılar hayatımda
Her gün bir insan yanımı daha yitiriyorum
Cam kırıklarına dönüyor aldığım her nefes
Suya düşüyor umutlarım
Göz göre göre kayıyor mutluluk avuçlarımdan
Aynalarda bile kayboluyor suretim
Vakitlerden bir kış vakti
Ve sabah
Enkaz devrediyorum kendime