Bir Orfoz buldu, elinde karanfil, sırtüstü yatan cesedini,
Ceset yakışıklı,yüzü güleçti.
Eşref-i Mahluktu,güvenemezdi ceset’de olsa
Orfoz,Dolunaydan biliyordu,
Başkalarının hikayelerine girip,yabancı kederleri yüklenenleri
Sokuldu ürkek ürkek,
Rakıya meze olmak pahasına,



