Dökül su gibi dudaklarımdan...
Nağmelerin yeni doğan çocukta kalsın,
Adım adım yaklaş ufukların arasına...
Adın gökyüzünün üstünde kalsın
Bak, gözlerin dalıp gitsin...
Güneşin doğuda yükseldiği
Ufukların baharı müjdelediği
İyiliğin kötülüğe karşı verdiği
Son savaşın vakti bu sevgili
Minarelerde gezen güvercinin
Yaşamak veya yaşamaya çalışmak
Susamak gündüzlere,
Hayatı gecelerde solumak
Kısır sevgilerin kucağından düşüp
Bilinmeyen çöllerde mecnun olmak
Kimseyi duymamak için
Tutma gözlerini gözlerimde
bu somut kavram şiirin kalp vazifesini yüklenmiş...duyguları anlatmakta en mahiri gözlerdir..en yalın en dogrusunu onlar dillendirir..şiiri begeni ile okudum kutlarım..saygılarımla