Sana aşık olmasaydım,
Gömülebilirdim sevgilim.
Ölebilirdim belki,
Belki kaybolur giderdim.
Belki ben hiç olmazdım,
Zamanım yavaşlardı,
Yollara dalar oldu gözlerim,
Varılmayan bir yere gider gibi,
Sana gelen tüm yollarım.
Kapalı kapıların ardında kalmışlığım,
Ve sensizlikten anlamsızlaşmış,
Yalnız kalmış bomboş bakışlarım.
Ayrı ayrı köşelerde,
Birlikte yarım kaldık
Sen benden geçip gittin,
Ben kendimden
Böyle böyle eksildi,
Sensiz günler ömrümden
Sen bilmezsin,
Ben o gün nasıl vazgeçtim
Ne karın ağrıları vardı gecelerde
Titrek ellerimde bir sigarayla
Bir yabancıya gülümsedim
Bir yabancıyla gülümsedik,
Geceler gündüzlere karışıyor
Güneş aya, yıldızlara
Aydınlık karanlığını kucaklıyor
Siyah ve beyaz sımsıkı sarılıyor
Ölenler bile, bir gün karşılaşıyor
Bizse inatla birbirimizden kaçıyor,
Senden beri yaz bitti
Sonbahar geldi geçti
Güneş elini, eteğini çekti
Yağmurlar yağdı İstanbul'a
Boynu büküldü çiçeklerin
Ağladı ağaçlar,
Fırtınalar kopuyor ruhunda
Rüzgarlarla savruluyorsun belki
Sürüklenip duruyorsun bir başına,
Bir oraya, bir buraya
Belki, yağmur dindi hayatında
Çok şey oldu ağlamak istedim
Neler geldi de geçmedi
Bir sana anlatmak istedim
Bir sana bağırarak sustum
Bir seni görmek istedim bazı günler
Bir senin yüzüne hasretle doldum,
Dört bir yanımda sen varken,
Nasıl sensiz kalabildim, bilmiyorum
Bilmiyorum, nasıl geçti onca zaman?
Elini tutup, bakışlarına çarpmadan
Yüreğine bakmadan ya da,
Benim için çırpınışlarını duymadan.
Ben senin,
Yüzünün her köşesini öptüm
Ezberledim de öperken.
Ben sana,
Nasıl düşman olayım şimdi?
Nasıl nefret edeyim senden,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!