Esmâ’nla Yücelir Gönlüm Şiiri - Züleyha ...

ESMÂ’NLA YÜCELİR GÖNLÜM

Ey!
Rahmân olan, merhamet sensin,
Rahîm olan, şefkatin bensin.
Meliksin, hüküm senden doğar,
Kuddûssun, paklığınla çağlar!

Selâm sensin; barışla dolar her yan,
Mü’minsin, kalbime imanı sunan.
Müheymin gözetir geceyle gündüzü,
Azîzsin, eğdirirsin gururlu dizi.

Cebbârsan, derman sensin kırığa,
Mütekebbirsin, benliğe sır ada.
Hâlık sensin, varlıkta iz sensin,
Bârîsin, şekil verir nefse kimliksin.

Musavvirsin, her güzellik seninle,
Gaffâr sensin, affın göğsümde serinle.
Kahhârsan, zulmü ezersin yıkımla,
Vehhâb verirsin, lütfunla ışıkla.

Rezzâksun, rızık sensin ekinde,
Fettâhsan, açarsın kilidi içimde.
Alîmsin, bilirsin her gizli niyeti,
Kâbıd ve Bâsıt, senindir hayatın dengesi.

Hâfıd indirir, Râfi yüceltir kalbi,
Muizz, Muzill her hükümde sabit.
Semî olan sen, işitirsin dua,
Basîr olan sensin, her şeye şuhuda.

Hakemsin, hükmün adaletle dokunur,
Adl olan sensin, teraziler senle kurulur.
Latîfsin, zarif bir lütufla yaklaşan,
Habîrsin, kalbimin içinde dolaşan.

Hâlimsin, sabırla örtensin kabahat,
Azîmsin, ululukta sonsuz bir selâh.
Gafûrsun, örtersin kalbimi günahla,
Şekûrsun, minnetimi büyütürsün rahmetinle.

Aliyy ve Kabîr, yücelerde tek sensin,
Hafîzsin, korursun uykuda bile bensin.
Mukît verirsin cana kudreti,
Hasîb sensin, her şeyin hesabı belli.

Celîl olan sensin heybetinle gelen,
Kerîmsin, lütfun tükenmezken.
Rakîbsin, her daim gözetirsin beni,
Mucîb olan sensin, karşılıksız duamı.

Vâsi olan sensin, rahmetin engin,
Hakîmsin, her işinde bir hikmet gizli.
Vedûdsun, sevgide eşi benzeri olmayan,
Mecîdsin, şerefte yüce duran.

Bâis yeniden dirilten sensin,
Şehîd her ânı bilen, gören, hissedenim.
Hakk olan sensin, gerçek yalnız sende,
Vekîlim sensin, bırakırım kendimi sende.

Kaviyysin, gücüm sende saklı,
Metînsin, dayanağım her darlıkta farklı.
Veliyysin, dostumsun yalnızken bile,
Hamîdsin, her övgü sana yine.

Muhsî sensin, sayarsın içimdeki zerreyi,
Mübdi sensin, başlatırsın her yeniyi.
Mu’îd döndürürsün küllerden beni,
Muhyî sensin, yeniden can verirsin seherde.

Mumît olan sensin, ölüm de emanet,
Hayy olan sensin, sonsuz bir hayat şehadet.
Kayyûm sen, her şeyin direği sensin,
Vâcid, Mâcid, varlıkta senden izsin.

Vâhidsin, teksin, eşi yok, benzeri yok,
Sametsin, muhtacım, sana dönmek gerek çok.
Kâdir olan sensin, güç senin kudretin,
Muktedir her işin sahibi, tek yetkin.

Mukaddim öne alırsın her duayı,
Muahhir geç bırakırsın, yıkar sınavı.
Evvel sensin, ilk seninle başlarım,
Âhir sensin, sonunda yine sana varırım.

Zâhirsin, açık olan her işte,
Bâtın sensin, gizli olan her düşün içte.
Vâlî sensin, işlerin yöneticisi,
Müteâlî yüceler yücesi.

Berr olan sensin, iyiliği veren,
Tevvâb sensin, dönene hep bekleyen.
Müntekimsin, adaletle hesap soran,
Afûvsun, affıyla her gün doğan.

Raûf olan sensin, şefkatiyle sarar,
Mâlikü’l Mülk sensin, mülk sana varır.
Zü’l Celâli ve’l İkrâm, hem celâl hem ikram,
Muqsitsin, adaletinle dengede her ân.

Câmi olan sensin, toparlayan her şeyde,
Ganiyy sensin, zenginsin her hâlde.
Mugnî sensin, zenginleştirirsin darda,
Mâni sensin, engellersin zararda.

Dârr sensin, dert verirsin de sabırla,
Nâfi sensin, faydayı eylersin ard arda.
Nûrsun, ışığım geceler içinde,
Hâdî sensin, yol gösterirsin kalbimde.

Bedîsin, benzersizsin yaratışta,
Bâkîsin, ebedîsin sonsuzlukta.
Vâris sensin, her şey sende kalır,
Reşîd sensin, doğruyu öğreten sabır.

Sabûrsun, sabrın ta kendisi sensin,
Ey Rahmân olan!
Sensin bana nefes, sensin yegâne bilensin!

ESMAÜ’L HÜSNÂ

Şiir: Nûrferah Züleyha AKTAŞ

Tarih: 02. 56. 2025
Saat: 00:01