Esma Atalay Şiirleri - Şair Esma Atalay

Kalem kırmak
Benim haddim değil!
En fazla kendi kalemden
Bir taş eksiltirim.
Hükmüm kendime geçer
Asla bir başkasına değil!

Kayıp yok,
Kaybedecek zaman yok.
Yaşamak sevinci
Her daim başımın tacı.
Nefes alabilmek hüner ve şükür sebebim...
Doludizgin yaşayacağım

En güzel söz diye bir şey yok.
Süslenmiş veya süslenmemiş,
İçten, yürekten, gözden
Çıkmayan hiçbir kelam
Yerini tutmuyor hissettirilenden.

Midye kabuğunun içinde
İnci sandılar beni
Oysa ki inci yapabilen
bir midyeydim ben!
Kırdılar kabuğumu özümü çalmak için,
Üzdüler hem içimi hem dışımı.

Siyah ve beyazmış benim için hayat
Gri rengim yokmuş ne acı…
İnsanlara net tavrım olmamalıymış
Siyah ve beyaz gibi çok aleni.
Gri ve grinin tonlarını kullanmalıymışım.

Yorgunum
Parmağımda kağıt kesiği
Dudağımda uçuk
Üç mavi boncuklu bileklikle
Nazar savıyorum.
Sevdiklerimi sayıyorum.

Bir nefeslik aşkımızı
Harcamayalım diye
Nefeslerimizi tutup
Ölseydik de,
Kanatlanıp,
öbür dünyada buluşsaydık.

Kırşehirin ünlüsü yenilmez,yutulmaz.
Kırşehirin ünlüsü ruha can, gönüle aşk,
insana öz katar.
Tadı ruhunda kalır, sözü dilinde.
"Biter Kırşehir'in gülleri biter"
"Bir anadan dünyaya gelir yolcu"

Aylardan Eylül,
Yok öyle "içim kış dışım bahar".
Benzetmiyorum içimi
Öyle esrik cümlelere.
Aylardan Eylül
Güzel bir sonbahar...

...
Mi?
Acaba?
Siyah ve beyazın hakkını yeşil bir ağaç mı yedi?
Yoksa kıskandıran mavi renkli aç bir bulut mu?
Gecenin müthiş rengini kim unuttu?