Üşüştü sakalıma bir bir kan emici kara sinekler
Kara bahtımın üstündeki toz bulutu kadar
Koşturdular bir bir yolup sakalımı...
Edirne'den Kars'a, Dünya'dan Mars'a kadar
Korkuyla cesaret, hürriyetle esaret boğuşurken...
kanımızda, canımızda,
ve damarlarımızda;
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta