Kendimi,o bilinmez taşlarına vurduğum
Canım İstanbul.
Ne sende doğdum ne de sende doydum
Ama o kömür karası gözlerim,
Sende kaldı canım dostum İstanbul.
Yüreğimde inceden,derinden bir sızı var şimdi
Kulağımda,bankta oturup dinlediğim
Anlat bize yürüyüşün güzelliğini
koşunun rüzgarını, köpüren yeleyi
toynakların kızgın kıvılcımlarını
Kişneyen bir tayın sevincini anlat
öfkeyi ve sağırındaki mahmuz yarasını
Devamını Oku
koşunun rüzgarını, köpüren yeleyi
toynakların kızgın kıvılcımlarını
Kişneyen bir tayın sevincini anlat
öfkeyi ve sağırındaki mahmuz yarasını
