Zamansız sevdanın amansız yolcularıydık biz.
Gözlerimiz Kötümser dünyaya umut saçardı, her şeye rağmen.
Soğuk havalarda kifayetsiz paltolarımız, üşüyen ellerimiz,
Bir deniz kenarı çaybahçesinde iki çay iki simit öğle yemeğimiz.
Cebimizde üç beş kuruş ama sevdadan zengin, heybetliydi duruşumuz.
Ve bir aşk ateşimiz vardı küllenmesin diye sürekli taze tuttuğumuz.
Saf, temiz, çıkarsız ama alabildiğine de zor bir sevdamız,
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta